Rozdział 4

Z dedykacją dla mrs.Tomlinson freehugs100

Obudziłam się nie wiem kiedy, bo nigdzie nie było zegarka, a to dziwne. Wstałam z łóżka. Po prostu nie wytrzymam kolejnego dnia bez kąpieli i w tych samych ciuchach. Chciałam otworzyć drzwi, ale były zamknięte. Zaśmiałam się pod nosem, bo przypomniała mi się ta sytuacja z muzeum. To na prawdę był Louis. Nie mogę w to uwierzyć. Zaczęłam dokładnie oglądać te zdjęcia, które już widziałam. Louis z uśmiechem na twarzy i jakaś dziewczyna. No nawet ładna. Niezłe tatuaże. 

-Nie ładnie tak oglądać czyjeś zdjęcia-powiedział głos za mną

odwróciłam się i zobaczyłam Louisa

-Nudziło mi się-powiedziałam, gdy Tomlinson przycisnął mnie do ściany. Trochę się go bałam.

-Mieliśmy coś dokończyć-powiedział i oblizał usta, tak że moje ciało przeszły ciarki. Zaczął mnie całować. Zrobił malinkę na szyi i pocałował piekące miejsce. 

-Nie chce...-powiedziałam cicho

-Przestań-powiedział i nadal mnie całował

-Na prawdę nie chce-rzekłam i go odepchnęłam

-A kilka godzin temu chciałaś-wydarł się na mnie

-Nic nie chciałam. Ja tylko cię pocałowałam. Nie jestem taka, że śpię z kolesiem, który na dziewczynę.

-Jaką dziewczynę?-zapytał

-Nie udawaj debila. Tą na zdjęciach.-pokazałam na zdjęcia.

-To moje była-powiedział

-I masz jej zdjęcia?-zapytałam

-Bo ona nie żyje-dodał

Zrobiło mi się głupio. Ja na niego naskakuje, a okazuje się że ona nie żyje. A w ogóle czemu ja się tak uniosłam? 

-Ymm... przykro mi-tylko tyle z siebie wydusiłam

-Ta...-powiedział i usiadł na łóżku 

Usiadłam obok niego i złapałam za rękę.

-Przepraszam nie chciałam. Po prostu...-na prawdę nie wiedziałam co powiedzieć

-Spoko. 

Ale jest mi głupio i to jest dziwne. On mnie porywa, bije, a ja mu współczuje.

Rzeczywiście to dziwne. 

Siedzieliśmy tak w ciszy, której nikt z nas nie chciał przerwać. Chciałam coś powiedzieć, ale zrezygnowałam z tego pomysłu.

-Byliśmy szczęśliwą parą. Kochałem ją najbardziej na świecie.-zaczął- Kiedyś chciała jechać za mną w wyścigu. Nie chciałem tego, ale była uparta, tak jak ty, no i się zgodziłem. Było dobrze, byłem pierwszy, ale był wypadek. Jakieś chuj w nas wjechał, akurat od jej strony. Umarła na miejscu. Od tamtego momentu przestałem jeździć jako "zawodowiec". Teraz ścigam się tylko gdy muszę.-skończył

Nie wiedziałam co powiedzieć. Chciałam go pocałować, ale się odsunął

-Nie chce litości-powiedział i wyszedł.

-To nie była litość tylko coś więcej...-powiedziałam cicho kiedy wyszedł.

Musze to sobie wyznać. Kocham go. Zakochałam się. Wiem, że to chore, bo to mój porywacz, ale ma w sobie to coś co mnie do niego przyciąga.

Do pokoju wszedł Niall.

-Siema mała-powiedział i usiadł obok mnie

-Siema duży-odpowiedziałam i spróbowałam się uśmiechnąć 

-Co jest?-zapytał

-Z czym?-udałam idiotkę

-Z tobą i Louisem-dodał

Zrobiłam minę typu "WTF"

-Lou znam od zawsze. Ciebie od nie dawna. Kiedy Louis wyszedł od ciebie poszedł do swojego pokoju i się tak zamknął. Nikomu nie otwiera.-powiedział

-Bo...-nie skończyłam. Co ja mam niby powiedzieć.-Zabierz mnie do niego-powiedziałam

Blondyn kiwnął głową na "tak". Wyszliśmy z tego pokoju i Niall zaprowadził mnie chyba do pokoju Louisa.  

Stanęliśmy przed drzwiami.

-Dasz rade-zapytał blondyn

-Mhm-odpowiedziałam 

Poszedł gdzieś i zostawił mnie pod drzwiami Lou. 

-Louis otwórz...-mówiłam i pukałam w jego drzwi

Cisza. Nic nie było słychać

-Otwórz... Proszę -ciągnęłam dalej

Po chwili usłyszałam jakieś kroki i przekluczenie drzwi.

Pociągnęłam za klamkę i weszłam do środka, zamykając je za sobą.

-Co chcesz?-zapytał Louis

-Porozmawiać 

-O czym?-znów zapytał

-O tym co się wydarzyło.

-Usiądź-wskazał miejsce na kanapie obok niego.

Zrobiłam to co kazał. Patrzył na podłogę, a ja na niego. Chce coś powiedzieć, ale nie wiem co.

-Więc?

-Bo ja....-zaczęłam, ale postanowiłam tego nie mówić.-Niall u mnie był i powiedział, że się ty zamknąłeś.

-I co w związku z tym?

-No Louis przestań. Wiem, że utrata kogoś kogo się kocha boli, ale trzeba żyć dalej i ty tak robiłeś, więc dlaczego teraz znów zacząłeś to robić?

-Bo znów mam taką sytuacje.

-To znaczy?-zapytałam 

-To znaczy że...

***

Hej wszystkim;3

Sorki, że tak długo czekaliście.

Ale po prostu musiałam się przyłożyć

żeby był pasek i jest.

Myślałam że tego bloga nikt

nie czyta. Ostatni raz, nie licząc

wczoraj, weszłam tu dawno temu 

i wtedy nie było komów i smutałam

z tego powodu. 

Na prawdę wam dziękuję za komy.

Mam nadzieję że pod tym też będą.

Pozdrawiam ♥